Wees sterk en heb goede moed

Wees sterk en heb zeer goede moed

Deze woorden sprak God tot Jozua toen hij op het punt stond om Gods volk het beloofde land in erfbezit te laten nemen:

Zoals Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn. Ik zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees sterk en moedig, want ú zult dit volk het land dat Ik hun vaderen gezworen heb hun te geven, in erfbezit laten nemen. Alleen, wees sterk en zeer moedig, door nauwlettend te handelen overeenkomstig heel de wet die Mozes, Mijn dienaar, u geboden heeft. Wijk daar niet van af, naar rechts of naar links, opdat u verstandig zult handelen overal waar u gaat.

Jozua 1:5-7

Wees sterk en moedig. Een prachtige bemoediging zou je zeggen, toch? Inderdaad, als het een bemoediging zou zijn wel. Maar het was geen bemoediging of peptalk. Het was een bevel.

Heb Ik het u niet geboden? Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat.

Jozua 1:9

Waarom zien wij in teksten als deze vaak een persoonlijke bemoediging en niet een bevel, met als gevolg dat we de essentie van de tekst missen? En daarmee ook fundamentele levenslessen?

Bemoediging

God vertroost en geeft kracht. Hij is trouw, zelfs als wij ontrouw zijn. Zijn liefde is eindeloos groot. We hebben een Hogepriester die meevoelt met onze zwakheden. Zijn genade is ons genoeg.

Jezus deelt Zijn leven. Openbaart het hart van Zijn Vader, hét ultieme bewijs van Zijn vriendschap (Johannes 15:15). Geeft Zijn leven voor de schapen. Is gestorven voor jou en mij. Er is meer bemoediging dan we in de eeuwigheid kunnen bevatten.

Deze zaken staan dan ook absoluut niet ter discussie tijdens het overdenken van de tekst uit Jozua. Jozua kende ongetwijfeld de goedheid en de bemoediging van God. Bescherming en troost in kwetsbare momenten. Gods kracht in persoonlijke aanvechtingen. Het verschil is echter dat Jozua hier niet stond op persoonlijke titel, in naam van Jozua. Maar in de Naam van God. Hij had een taak te volbrengen.

Wellicht helpen de volgende 2 voorbeelden je een eindje op weg om de toon te zetten:

Nehemia

Nehemia was droevig in de tegenwoordigheid van de koning tijdens het uitvoeren van zijn taak als schenker. Negatieve emoties uiten in de nabijheid van de koning was levensgevaarlijk. Het zou een teken kunnen zijn van ontevredenheid of een gebrek aan genegenheid voor de koning. De aandacht zou van de koning weg kunnen gaan naar jou toe. Dat kon je je leven kosten. Ongeacht je persoonlijke situatie. Geen verzachtende omstandigheden.

Aäron

De zonen van Aäron brachten vreemd vuur voor het aangezicht van God en Hij doodde hen onmiddelijk. Zoiets verscheurt natuurlijk het vaderhart. Maar Aäron stond niet als vader voor het aangezicht van God en voor het volk maar als priester! Daarom mocht hij geen teken van rouw dragen! Als hij zou weglopen bij zijn taak zouden hij sterven vanwege de zalfolie die op zijn hoofd was! Zijn taak was niet om te rouwen om zijn zonen, maar om God te heiligen ten overstaan van het volk (Leviticus 10).

Niet persoonlijk

Net als Nehemia en Aäron stond Jozua hier dus niet op persoonlijke titel. Ook werd hij op dat moment niet getroost of bemoedigd vanwege een persoonlijke situatie. Hij stond hier als dienaar van de Koning. Wee hem, als hij in zijn Goddelijke opdracht de aandacht op zichzelf zou vestigen door zwak en moedeloos te zijn, de vijand ruimte te geven, de woorden van God te verlaten en daardoor God te schande zou maken!

Jozua wist ook wat Petrus vele eeuwen later heeft gezegd door de Heilige Geest:

Als iemand spreekt, dan als iemand die de woorden van God spreekt; als iemand dient, dan als iemand die dient uit kracht die God schenkt; zodat God in alles verheerlijkt wordt door Jezus Christus. Hem komt de heerlijkheid en de kracht toe, tot in alle eeuwigheid. Amen.

1 Petrus 4:11

God dienen in kracht, om hem te verheerlijken. God liefhebben met heel je hart, heel je ziel en met al je kracht.

Christus in elke belofte

Jozua stond op het punt de belofte van God ‘in ontvangst’ te nemen. Wat hield dat eigenlijk in? Hoe zag hij dat voor zich?

Immers, zovele beloften van God als er zijn, die zijn in Hem ja en in Hem amen, tot verheerlijking van God door ons.

2 Korinthe 1:20

Dit is een groot geheim als je wilt begrijpen wat de gelovigen in het oude testament hebben gezien in de beloften van God. Lees Hebreeën 11 maar eens goed door. In de beloften van God hebben zij een hemelse heerlijkheid gezien!

Mozes bijvoorbeeld: Hij verkoos de smaad van Christus boven de rijkdommen van Egypte terwijl Christus nog niet was geopenbaard in het vlees. Hij was standvastig omdat hij niet naar melk en honing uitkeek of naar een mooi land, maar omdat hij zag op de Onzichtbare!

Abraham, die de stad van God heeft gezien in geloof (Hebreeën 11:10) en de dag van Christus (Johannes 8:56). Wie zag Abraham? Juist, de God der heerlijkheid (Handelingen 7).

De geloofshelden uit Hebreeën 11 kenden het verlangen van God dat in elke belofte God Zich wil verheerlijken. De rest is bijkomend voordeel! Zij hebben verstaan dat achter de zichtbare zegeningen een veel grotere, onzichtbare Zegen op hen wachtte: Christus. Dat is de hemelse heerlijkheid in alle beloften van God.

Die heerlijkheid van God komt steeds opnieuw terug in de geschiedenis van Israël in de woestijnperiode. Op de Sinaï bijvoorbeeld, of getoond in bedekte vorm aan Mozes nadat hij heeft gepleit voor het volk. En heel verrassend: Te midden van de chaos toen het volk niet het beloofde land in mocht (Numeri 14).

Zien wij ook in alle beloften van God de heerlijkheid van Christus? Verheerlijking van God door ons? Wat een zegen! En minstens zo belangrijk: wat een verantwoordelijkheid!

Daarom bidden wij ook altijd voor u dat onze God u de roeping waard acht en Hij al het welbehagen van Zijn goedheid en het werk van het geloof met kracht volbrengt, opdat de Naam van onze Heere Jezus Christus in u verheerlijkt wordt, en u in Hem, overeenkomstig de genade van onze God en van de Heere Jezus Christus.

2 Thessalonicenzen 1:11-12

Jozua 2.0

Jozua ging ons voor in de verheerlijking van God door de belofte. Wellicht ben je nu zo bemoedigd dat je in jezelf wel de nieuwe Jozua 2.0 ziet. Wacht dan nog even. Lees eerst even de volgende tekst voordat je wonderen gaat verrichten:

Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.

Hebreeën 12:1-2

Laat de kracht en moed van deze ‘Jozua’ in ons hart zijn. Hij heeft ons het beloofde land van God binnen gebracht en ons het erfdeel gegeven. Zijn hart is onwrikbaar geweest. Hij is niet teruggedreven. Is nooit verslapt. Hij heeft niet gezien op Zijn eigen omstandigheden maar heeft vreugde gevonden in het doen van de wil van Zijn Vader. Het woord dat ook weerklonk in Gethsémané: Wees sterk en heb goede moed. En Zijn antwoord: Niet Mijn wil, maar de Uwe!

Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was,

Filippenzen 2:5

God heeft ons toegerust voor de dure roeping die we ontvangen hebben. Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort. (2 Petrus 1) Dezelfde kracht die werkzaam was in de opstanding van Jezus is werkzaam in ons (Efeze 1).

Wie zwak is in zichzelf is sterk in God (2 Korinthe 12:10). Wie het zwaar heeft krijgt bemoediging. Wie het aan wijsheid ontbreekt ontvangt wijsheid. Maar wie zwak en moedeloos is in het verheerlijken van Christus vindt in de Schrift geen enkel excuus. Laten we elkaar daarom ondersteunen. We hebben de genade allemaal hard nodig.

Wees sterk en heb goede moed! Niet op persoonlijke titel, maar in de Naam van Jezus. Aan Hem alle eer.

Alle bijbelteksten in deze blog zijn ontleend aan de bijbel in de Herziene Statenvertaling.