Wat is jouw naam?

Wat is je naam?

“Nummer 11”

Daar sta je dan. Daar gaat je naam. Wie je bent, of graag wilt zijn. Hoe je aangesproken wilt worden of wilt dat anderen je zien. Je krijgt een nummer. Of je een goede of slechte reputatie had, het maakt geen verschil. Je reputatie bestaat hier niet, je begint met een schone lei. Hier, bij Special Forces training, wordt er maar naar 1 ding gekeken. Niet naar je afkomst, geslacht of prestaties in de maatschappij. Maar of jij commando waardig bent. Je wordt gemeten aan de lat van de eisen van een Special Forces operator. Als je slaagt, krijg je je naam terug. Als je niet slaagt mag je je nummer inleveren, en wordt je naam nooit genoemd.

Special Forces training als voorbeeld

Paulus noemt meer dan eens het leven van een soldaat als voorbeeld. We kunnen daarvan veel waardevolle principes leren. Fundamenteel, noodzakelijk voor een gezond geestelijk leven. Dat zien we zeker terug in de training van Special Forces.

Daar is zoveel over te zeggen. Denk bijvoorbeeld aan het blootgesteld worden aan kou, honger, dorst, lichamelijk en mentaal lijden, met als doel je te breken. Zodat je ware aard naar boven komt. Om die vervolgens te meten aan de lat van Special Forces. Heb je die proef doorstaan, dan leer je denken en handelen als een commando.

Zo lezen we in Deuteronomium 8 dat God het volk in de woestijn heeft blootgesteld aan droogte, honger, dorst, en het gevaar van slangen en schorpioenen om hen te verootmoedigen. Om te weten wat in hun hart was en of ze zich aan Zijn geboden zouden houden. Om hen uiteindelijk wel te doen. En we lezen in Hebreeën 12 dat God elke zoon die Hij aanneemt geselt en aan bestraffing onderwerpt omdat Hij hem liefheeft.

Een deelnemer aan Special Forces training weet wat het oplevert om dit soort trainingen te doorstaan. Kunnen zeggen dat je commando-waardig bent, is een grote eer voor iedereen die meedoet. Je ziet het niet als sadisme of machtsmisbruik als de operators jou drillen en breken. Integendeel. Je weet dat het goed voor je is. Noodzakelijk bovendien. En dat je dit niet zelf kunt bereiken, hoe hard je ook traint. Er is een vakman nodig die jou zover brengt.

Zo weet elke christen die God liefheeft dat door beproevingen van God zijn geloof sterk wordt, en hij door Gods bestraffing deel krijgt aan Diens heiligheid. Die christen heeft geen enkele moeite met Gods bestraffing, ook al is dat, zoals de Bijbel zegt, op het moment zelf geen prettige aangelegenheid.

Net als de trainee die weet dat de straffen en de beproevingen tijdens de training nodig zijn om commando te worden, weten kinderen van God dat zij aan het Beeld van Gods Zoon gelijkvormig worden (Romeinen 8). Zoals een trainee een commando wil worden, is het de discipel genoeg om te zijn als zijn meester (Mattheüs 10). En zoals niemand zonder begeleiding van een Special Forces operator een commando kan worden, kan geen christen op eigen kracht Christus-gelijkvormig worden, hoe hard hij ook ’traint’.

Meerdere voorbeelden

Je merkt al, om alleen al aan dit onderwerp ook maar enigszins recht aan te doen, heb ik meerdere blogs nodig. Daarom zal ik de komende tijd deze en vergelijkbare onderwerpen apart behandelen.

Voor nu wil ik het hebben over iets specifieks dat in het allereerste begin en aan het absolute einde van de training aan bod kwam: Je naam. In deze tijd zien we dat aanspreektitels soms belangrijker worden dan iemands naam. Er ligt veel nadruk op wie iemand wil zijn, en hoe men wil dat anderen hen zien, aanspreken of behandelen. Veel mensen zijn bekend om hun bijnaam, artiestennaam of social media accountnaam.

Bij Special Forces telt dit niet. Er is geen positieve of negatieve discriminatie. Je mag eerst laten zien wie je bent als je breekt, wanneer je er totaal doorheen zit. Hoe je presteert onder druk. In teamverband. Of je commando waardig bent. Tot die tijd krijg je een nummer. Pas als duidelijk wordt wie je bent en wat je bent, verandert dat.

Dat kan zijn wanneer je afhaakt of weggestuurd wordt. Dan moet je je nummer inleveren. Je naam zal dan nooit worden genoemd. Je bent gekomen als nummer en gaat zonder nummer weer weg. Je naam komt niet in de boeken.

Of je doorstaat de training. Dan mag je je nummer afdoen en komt je naam in de boeken. Je naam wordt dan uitgesproken door de operators, met waardering. En met de lading van alles wat je hebt doorstaan en wat je betekent voor het team van operators. Want zij hebben er een nieuwe zielsverwant bij. Je bent een van hen geworden.

Wat is je naam?

Deze vraag komt ook in ons leven met God terug. Gods Naam drukt Zijn Wezen uit. En dat is in geestelijk verband met ons net zo. Ook al is je aardse naam misschien met nog zoveel zorg uitgekozen, alleen de naam die God je geeft bepaalt wie je bent.

Aan het eind van de Special Forces ontberingen liepen drie mannen (de rest was afgevallen of afgehaakt) met hun eigen last (een boomstam) naar boven een berg op. Daar stonden Special Forces operators hen op te wachten. De deelnemers mochten hun nummer afdoen. Hun naam werd krachtig uitgesproken. En met de naam de waardering: Jij bent een van ons en dit is de reden waarom.

Hoe zal het zijn als wij straks na onze ontberingen ons spreekwoordelijke nummer mogen afdoen en onze naam horen noemen?

Wie overwint, zal bekleed worden met witte kleren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen.¹

Je weet wat belijden betekent, toch? Dat is meer dan het noemen van een naam. Dat is je met je hele wezen verbinden aan die naam. Als Jezus op die wijze onze naam uitspreekt valt alles van ons af. Onderdeel van hen die één met Hem zijn geweest in Zijn lijden.

Waar je ook staat in je leven als je dit leest: Het is fijn om met een schone lei te beginnen. En als je overwint dan wordt daar door God Zelf je naam op geschreven.

Aan wie overwint, zal Ik van het verborgen manna te eten geven, en Ik zal hem een witte steen geven met op die steen een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan wie hem ontvangt.²