Zij deden wat goed was…
…in eigen ogen. (Richteren 17:6)
En zij deden wat kwaad was…
… in de ogen van God. (Richteren 3)
De vorige blog ging over Moab, Balak, Bileam en het soevereine werk van God. Nu gaan we zien dat hetzelfde Moab door God gebruikt wordt tot eer van Zijn Naam.
Maar de Israëlieten deden opnieuw wat slecht was in de ogen van de HEERE. Toen maakte de HEERE Eglon, de koning van Moab, sterk tegen Israël, omdat zij deden wat slecht was in de ogen van de HEERE. 1
Het volk week af. God bleef echter trouw. Zijn trouw en liefde bleven helaas vaak onbeantwoord.
Tegen het volk dat Mijn Naam niet aanriep heb Ik gezegd: Zie, hier ben Ik, zie, hier ben Ik. De hele dag heb Ik Mijn handen uitgespreid naar een opstandig volk, dat de weg gaat die niet goed is, naar hun eigen gedachten; een volk dat Mij voortdurend tot toorn verwekt, recht in Mijn aangezicht, door offers te brengen in de tuinen en een reukoffer te brengen op bakstenen. 2
Nee, dat gaat niet over de barbecue, mocht je je aangesproken voelen. Men had God verlaten voor wat geen goden zijn. Men leefde liever naar eigen goeddunken dan in de wil van God. Weg vrede en gerechtigheid.
Ik ben de HEERE, uw God,
Die u leert wat nuttig is,
Die u leidt op de weg die u gaan moet.
Och, had u maar acht geslagen op Mijn geboden!
Dan zou uw vrede geweest zijn als een rivier
en uw gerechtigheid als de golven van de zee. 3
We zien in Richteren 3 dat God de koning van Moab sterk maakte tegen Israël. Zij dienden Eglon 18 jaar lang. Totdat God een verlosser liet opstaan. Een zwaard, dat compleet in zijn enorme buik verdween, maakte een einde aan Eglons leven.
Nu zien we in de Schrift vaker dat God Zich ‘bedient’ van heidense koningen om Zijn wil uit te voeren en Zijn volk bij de les te houden. In ‘negatieve’ zin bijvoorbeeld Eglon, of de koning van Babel. In ‘positieve’ zin bijvoorbeeld koning Kores, die door God zelfs Zijn gezalfde genoemd wordt, die Zijn welbehagen volbrengt.
Vraag je je weleens af waarom God zoiets doet? Wat kunnen we leren van geschiedenissen als deze? Wel, het principe is heel eenvoudig. Hoewel Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, weten we 1 ding zeker: Alles wat God doet, doet Hij tot eer van Zijn Naam. Een van de vele voorbeelden daarvan vind je in Jesaja:
Zie, Ik heb u gelouterd, maar niet als zilver;
Ik heb u beproefd in de smeltkroes van ellende.
Omwille van Mij, omwille van Mij doe Ik het,
want hoe zou Mijn Naam ontheiligd worden!
Ik zal Mijn eer aan geen ander geven. 4
Wanneer je dit onderzoekt, zie je steeds weer dat de oorzaak van wat God doet (of de reden waarom) nooit te herleiden is naar een situatie, mens of welk schepsel dan ook. Wat en waarom Hij iets doet is enkel te herleiden naar Hemzelf. Zijn Persoon en Wezen. Omdat Hij recht doet aan Zijn wezen betekent dat ook dat er recht gedaan wordt aan de ultieme liefde, gerechtigheid, heiligheid, goedheid, en ga zo maar door. Omdat God de Bron van al die dingen is.
Ook als Hij Moab sterk maakt tegen Zijn volk komen al deze dingen volmaakt tot hun recht. Als we dit soort principes leren zien en waarderen komen we in aanbidding.
O, diepte van rijkdom, zowel van wijsheid als van kennis van God, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft de gedachten van de Heere gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst iets gegeven en het zal hem vergolden worden? Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen. 5
Net als bijvoorbeeld Habakkuk, Hanna, Jeremia en Job worstelen we soms met vraagstukken omtrent lijden, zin van het leven, de eeuwigheid en Wie God is. Er komt geen filosofisch, sociaal of wetenschappelijk bevredigend antwoord. En dat is maar beter ook. Want in Hem vinden we rust en vrede.
Het doel is namelijk ten diepste niet levenswijsheid (hoewel die zeer nuttig is, niet weggooien a.u.b), maar Christus-gelijkvormigheid. En uiteindelijk laat God Zich uiteraard niet terechtwijzen.
Wee hem die het tegen zijn Formeerder opneemt – een potscherf tussen aarden scherven. Zal het leem soms tegen zijn formeerder zeggen: Wat maakt u? Of zal uw werk zeggen: Hij heeft geen handen? Maar, o mens, wie bent u toch dat u God tegenspreekt? Zal ook het maaksel tegen hem die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt u mij zó gemaakt? 6
God is soeverein
Dat betekent dat er geen hogere macht is dan God Zelf. Sterker nog: Buiten God (of naast God) bestaat geen macht of heerschappij. Hij is de schepper, alle machten en overheden zijn geschapen.
Er is niets is dat niet aan Zijn Almacht onderworpen is. Elk mens, elk schepsel, ja zelfs het kleinste detail, is onderworpen aan Gods wil en macht. Het betekent ook dat de eindverantwoordelijkheid voor de schepping bij God berust.
Hij was er altijd en zal er altijd zijn. Hij heeft geen begin, Hij is het begin. Hij is de Bron van alle leven. Hij heeft niets buiten Zichzelf nodig om te kunnen bestaan. Alles wat er is, is er uit Hem, door Hem en tot Hem. Hij is de bron, maar ook het doel van alle bestaan!
Hij is zoveel meer nog. We hebben de eeuwigheid nodig om Hem te kennen ;)
Wie Mij liefheeft…
Als we God liefhebben, doen we niet wat goed is in eigen ogen, maar houden we Zijn geboden. Jezus toetst onze liefde voor Hem hieraan, dat wij Zijn geboden bewaren en in acht nemen. (Johannes 14:21) En als we Zijn geboden houden, hebben we vrede. Die vrede leidt weer tot dankbaarheid en aanbidding. En dat is de kern van ons bestaan. God aanbidden. Hem liefhebben.
Fundamenteel betekent dat dat je niet meer voor jezelf leeft. Dat is de basis van het Evangelie: Je kruis op je nemen en jezelf verloochenen. En dat kan alleen uit liefde van/voor Jezus.
Neem Paulus. Die is daar een schoolvoorbeeld van. Hij identificeerde zich als non-existentieel. Dat betekent zoiets als: Vanaf vandaag besta ik officieel niet meer. De groeten! Niet meer mijn ‘ik’ maar Christus leeft in mij. Ik geloof niet meer op mijn eigen manier, mijn geloof is uit God. Ik heb naar de mens gesproken misschien alle reden om trots te zijn. Maar…
…Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders dan op het kruis van onze Heere Jezus Christus, door Wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik voor de wereld.7
Ja, beslist, ik beschouw ook alles als schade vanwege de voortreffelijkheid van de kennis van Christus Jezus, mijn Heere, om Wie ik dat alles als schade ervaren heb. En ik beschouw het als vuiligheid, opdat ik Christus mag winnen, en in Hem gevonden word, niet met mijn rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof in Christus is, namelijk de rechtvaardigheid uit God door middel van het geloof; opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word,8
De last van Christus
Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.9
Het alternatief is niet zo denderend namelijk. Of het juk van Christus, of een dikke Moabitische koning op je nek. Hoe dan ook: God verheerlijkt Zijn Naam. En voor hen die God liefhebben, werkt alles mee ten goede. Die tekst is heel bekend. Maar wat is dat goede? De bijbel maakt het heel concreet: Gelijkvormig zijn aan het beeld van Christus (Romeinen 8:28-29). Dat goede gun ik je van harte!
Tot zover. Het volgende onderwerp is: Ruth en de zegen uit Moab.
Wees gezegend!
1 Richteren 3:12
2 Jesaja 65:1b-3
3 Jesaja 48:17-18
4 Jesaja 48:10-11
5 Romeinen 11:33-36
6 Jesaja 45:9
7 Galaten 6:14
8 Filippenzen 3:8-10
9 Mattheüs 11:29
Deze bijbelteksten zijn ontleend aan de bijbel in de Herziene Statenvertaling.
Heb je een verzoek of wens voor een bepaald onderwerp, voor een van de volgende blogs? Laat het weten via ons contactformulier.
